- ουρανία
- I
Μία από τις εννέα Μούσες της ελληνικής μυθολογίας, προστάτιδα της αστρονομίας. Απεικονιζόταν συνήθως με στεφάνι από αστέρια στο κεφάλι, γαλάζια εσθήτα και μία σφαίρα και έναν διαβήτη στο χέρι. Οι αρχαίοι αστρολόγοι πίστευαν ότι είχε, όπως άλλωστε και όλες οι Μούσες, μαντικές ικανότητες. Γιος της Ο. και του Αμφίμαρου, γιου του Ποσειδώνα, ήταν ο Λίνος, που δολοφονήθηκε από τον Απόλλωνα, επειδή ο τελευταίος ζήλευε τις εξαιρετικές ικανότητές του στο τραγούδι.IIΠροσωνυμία της Αφροδίτης, που αντίθετα με την Πάνδημη Αφροδίτη, δήλωνε τη δύναμη και τη δημιουργικότητα της θεάς. Απεικονιζόταν στεφανωμένη με αστέρια, κρατώντας μια υδρόγειο σφαίρα. Στην Αττική, όπου λατρευόταν από πολύ παλιά, υπήρχαν τρία ιερά αφιερωμένα στην Ο. Αφροδίτη. Το ένα βρισκόταν στον δήμο Αθμονέων και είχε ιδρυθεί από τον μυθικό βασιλιά Πορφυρίωνα, το άλλο, στο οποίο υπήρχε επίσης και ένα άγαλμα της θεάς, έργο του Φειδία, ήταν κοντά στο Ηφαιστείο, και το τρίτο στους Κήπους. Η λατρεία της Ο. Αφροδίτης, λέγεται ότι καθιερώθηκε στην Αττική από τον Αιγέα, ο οποίος θεωρούσε την ατεκνία των αδελφών του και τη δική του, έργο της θεάς. Η προέλευση πάντως της λατρείας φαίνεται ότι ήταν από την Ασσυρία, από όπου είχε διαδοθεί στις πόλεις Ασκάλωνα της Φοινίκης και Πάφο της Κύπρου, και από εκει στα Κύθηρα και την ηπειρωτική Ελλάδα. Εκτός από την Αττική, η Ο. Αφροδίτη λατρευόταν στο Άργος, στα Κύθηρα, στην Ολυμπία, στην Ήλιδα, στη Μεγαλόπολη και στη Θήβα. Κατά τον Πλάτωνα η Ο. Αφροδίτη ήταν θεά του έρωτα, του απαλλαγμένου από τον σαρκικό πόθο.III
Η Ουρανία Αφροδίτη, όπως εικονίζεται σε αγγείο της ελληνιστικής εποχής.
Πόλη της αρχαίας Κύπρου, στη βορειοανατολική της ακτή. Την κατέλαβε το 306 π.Χ. ο Δημήτριος ο Πολιορκητής. Η θέση της δεν έχει εξακριβωθεί.* * *ηεντομολ. γένος λεπιδόπτερων εντόμων τής οικογένειας ουρανιίδες, μεγάλη και εξαιρετικής ομορφιάς πεταλούδα τής Μαδαγασκάρης.[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. urania (< ουρανία < ουρανός)].
Dictionary of Greek. 2013.